Een klassiek verloop van een scheiding houdt in dat mensen met een advocaat naar de rechtbank stappen en de rechter laten beslissen over de verdere toekomst van hun gezin, opvang van de kinderen, bezoekregeling, financiën en alles wat daarbij komt.

​

Bemiddeling is een volwaardig en erkend alternatief om conflicten op te lossen buiten de rechtbank

(wet van 25 februari 2005) . De partijen nemen hun lot zelf in handen en komen met de steun van een bemiddelaar tot een overeenkomst.

​

Bij bemiddeling kiezen mensen vrijwillig om ZELF mee te werken aan het opmaken van een  scheidingsovereenkomst en/of ouderschapsplan. Een bemiddelaar is iemand die werkt voor beide partners om via meerdere gesprekken tot een gedragen regeling te komen: een regeling waar iedereen achterstaat en zoveel mogelijk rekening houdt met de belangen van de ouders en deze van de kinderen.  

​

Een bemiddelaar neemt geen beslissingen, maar informeert en ondersteunt mensen om naar mekaar te luisteren, te praten en na te denken over de toekomst. 

​

Na elk gesprek maakt de bemiddelaar een kort verslag. Dit geldt als uitgangspunt voor het volgende gesprek. Er is respect voor elkaars tempo, pijn, verdriet, kwaadheid, ... 

​

Het echtscheidingsakkoord of ouderschapsplan is maatwerk, afgestemd op de concrete leefsituatie van de ex-partners/ouders (woonplaats, werk, uurregeling, hobby’s, ...)  en daarbij vooral rekening houdend met de leefwereld van de kinderen.

​

Het uiteindelijke doel  is altijd het komen tot een akkoord dat wordt neergelegd en bekrachtigd door de familierechter.